Guns N Roses

80’lerin sonlarında en çok tartışılan rock topluluklarından olan Guns N’Roses’ın çekirdek kadrosu Axl Rose (William Bailey) ve Izzy Stradlin’den (Jeffrey Isbell) oluşuyordu. Şarkıları seslendiren Rose -ilk kez 5 yaşındayken kilise korosunda söylemişti- gitarist Stradlin ile Los Angeles’de 1984’te tanıştı.

Adını 17 yaşında, gerçek babasının kim olduğunu öğrendiğinde değiştirdi. Axl ön eki Indianalı bir topluluktan geliyordu. Gitarda Tcarii Guns ve davulda Rob Gardner ile birlikte ismi sırasıyla Rose, Hollywood Rose ve L.A. Guns olan bir topluluk kurdular. Guns ve Gardner daha sonra ayrıldıklarında Road Crew isimli yerel bir topluluktan Adler ve Slash(Saul Hudson) onların yerine geldiler.

Basçı Duff McKagan’ın gelişiyle (daha önce yaklaşık 30 toplulukla çalışmış) isimleri Guns N’Roses olarak değişti. Geniş çaptaki Amerika Cehennem Turu ’85’ten sonra GNR bir EP çıkardı: Live ?!*@ Like A Suicide, Uzi/Suicide etiketiyle. Ardından 86’da Geffen ile anlaştılar. Ertesi sene bir EP daha hazırdı. 1987 boyunca her yeri turladılar, kendilerini yok etmek için gösterdikleri çabalar da iyice belirginleşti. Hele Cinderella’dan Fred Coury elini kıran Adler’in yerine geçici bir süre için geldiğinde... Şubat ’88’de üç gün boyunca Rose’a yasak konmuştu.

İlk çalışmaları "Appetite For Destruction", Mike Clink’in yapımcılığında tüm dünyada 20 milyon sattı ve çıkışından bir sene sonra listelerde birinci olmayı başardı. "Welcome to the Jungle" Clint Eastwood’un filmi "Dead Pool"da kullanıldı, listelere girmeyi başaran bir başka parça oldu. ABD ve Avrupa’da topluluğun düzenli canlı gösterileri devamlı tartışma yarattı. Özellikle de 1988’de Donington Festivalinde iki hayranın öldüğü o gösteride. 1989’da 8 parça içeren GNR Lies çıktı, çıkar çıkmaz da iki büyük pazarda iyi yerlere geldi. 45’likler "Sweet Child O’ Mine" (sonradan karısı olacak sevgilisi Erin Everly için Rose yazmıştı), "Paradise City", "Patience" da aynı şekilde... Rose’un "One In A Million" için yazdığı sözler çok eleştirilmişti.

Farm Aid IV yardım konserine katılmalarına rağmen GNR adı hep uyuşturucu, içki, ve toplumu rahatsız eden saldırıları konu alan eleştirilerle anıldı. 60’ların bir karükatürü görünümündeydiler; Stradlin uçaktan halkın üzerine işiyordu, AMA ödüllerinde Slash ve McKagan canlı canlı küfür ediyor, Rose ve Everly bir ayrılıp bir barışıyordu. 1990 Eylülünde Matt Sorum Adler’in yerine geldi, Cult topluluğundan. Özel yaşamlarıyla daha iyi tanınmaya çalıştıkça, topluluğa Dizzy Reed geldi ve ’91 turunda klavyenin başına geçti. Beklenmedik ve heyecan verici sunumları onları Rolling Stones ile karşılaştırılmaya değer kılıyordu. Çok tanınan iki albüm Eylül ayında geldi. Use Your Illusion I ve Use Your Illusion II, Bob Dylan’ın "Knockin’ On Heaven’s Door" parçası, Fırtınalı Günler filmi için kullanıldı.

Daha başka 45’likler "You Could Be Mine" (Terminatör 2’de dinleyebilirsiniz) ve "Don’t Cry" bunu izledi. Illusion’lar önceki iki albümün hemen üzerine geçiverdi. Stradlin, baskıya daha fazla dayanamayıp Ju Ju Hounds’u kurmak üzere topluluktan ayrıldı. 1991’in sonlarındaydı. Onun yerine Gilby Clarke, (Kill For Thrills’ten) geldi. Bu arada Slash’ın ünü konuk sanatçı olmasını sağladı, Dylan ve Michael Jackson ile birlikte çaldı, Muddy Waters ve Les Paul için hazırlanan albümlerde görev aldı. 1992 AIDS/Freddie Mercury yardım konserindeki gösterileri "Knockin’ On Heaven’s Door"un yeniden yayımı için bir neden oldu. Dylan hayranları ise hayal kırıklığına uğradılar. Topluluk üyeleri başarılı satışlarla ve kısa sürede listelerde yerlerini alabildikleri için mutluydular, verdikleri demeçlerde bu çıkıyordu. Dörder milyon satan iki albümlerinden sonra ’93 sonuna kadar hiçbir yeni üretim yapmadılar. "The Spaghetti Incident" ile gelen yeni çalışmaları punk müziğe bir selam niteliğindeydi. Uzun süredir unutulmuş müzisyenlerin (UK Subs, Nazareth, Misfits, Fear vb.) parçalarına tekrar hayat verdiler. Toplukıyımcı Charles Manson’ca yazılmış bir şarkıya da yer verilen bu albüm projesinin ardındaki Duff McKagan ise ilk solo albüünü yine aynı aralarda çıkardı. 94’te bir ayrılık daha yaşandı. Rose hakkında söyledikler nedeniyle tekmeyi yiyen Gibby Clarke’ın yerine Paul Huge, Rose’un Indiana günlerinden arkadaşı, geliyordu. "Sympathy For the Devil" parçasını söyledikleri kayıt -ki Vampir ile Görüşme filminde kullanıldı- Huge’un toplulukla ilk deneyimi oldu. Uzun süre kalamayan Huge’un yerine gelen Zakk Wylde ise birlikte tek bir nota kaydedemeden Rose ile olan sürtüşmeleri nedeniyle topluluktan ayrıldı. 95 Mayısta Stradlin ikinci gitarı yeniden eline aldı, yıl sonuna doğru Rose ve Slash yeniden kayıplara karıştılar ve tek yeni kayıt yapılamadı. Bu sıralarda Sorum ve McKagan gitarist Steve Jones ile birleşerek Neurotic Outsiders isimli topluluğu kurdular. Slash, Rose’un Kasım 96’da ayrılışını doğruladı. Daha sonra GNR’nin isim haklarını satın alışıyla yeniden ortaya çıkan Axl Rose, 99 Kasımında "Oh My God" parçası ile "End of Days" filminin müziklerine katkı sağladı. Nine Inch Nails’den Robin Finck Slash’ın yerini aldığında artık topluluktan eskisi gibi bahsedilmiyordu.

Her ne kadar grup için " Slash gitti, grup bitti" dense de ben öyle düşünmüyorum. Axl'ın tek çalıştığını düşünürsek Chines Democracy gerçekten harika bir albümdü tabii ki de Appetite For Destruction ya da diğer eski albümler gibi olamaz ama yine de çok güzel bir albümdü bence... Eski gruptan en çok Duff'ı özledim, adam çökmüş yahu.

Welcome to the jungle derim noktayı koyarım abi.